Wczora i ja
Oh! smutna to jest i mało znajoma Głuchota – Gdy Słowo słyszysz – ale ginie koma I jota… * Bo anioł woła… a oni ci rzeką: „Zagrzmiało!” Więc trumny na twarz załamujesz wieko Pod skałą. * I nie chcesz krzyknąć:… Czytaj dalej
Biblioteka
Wędrowny sztukmistrz
Wędrowny sztukmistrz szedł sobie po świecie I witał kwiatki, co przy drogach rosną, I witał pracą zatrudnione kmiecie, Dzieci, co idą w las cieszyć się wiosną, Strażniki w bramach miejskie — ludzie różne Tu, tam siedzące w oknach i podróżne.… Czytaj dalej
Śpiewy historyczne – Piast
1Gdy Popiel w chwilach okropnego zgonu,Karzącej zbrodnie doświadczył prawicy,Naród, chcąc wybrać następcę do tronu,Zebrał się w pięknych równinach Kruszwicy. 2Stały nad Gopłem Słowiany rozliczne,Długie oszczepy, puklerze staliste;Zamku Popielów wieże niebotyczneOdbijały się o jezioro czyste. 3Gdzie wielkie mnóstwo, ciężko szukać zgody;Na… Czytaj dalej
Śpiewy historyczne – Zygmunt I
1Po ciężkich burzach nieba litościwe, Dając nam wielkiego męża, Powrócić chciały Polsce dni szczęśliwe I przyćmiony blask oręża: Dowieść, że Polak jest na drodze sławy, Gdy mu dowodzi mąż dzielny i prawy. 2W młodości Zygmunt wzgardził trzy korony, Bo Polskę… Czytaj dalej
Śpiewy historyczne – Pogrzeb księcia Józefa Poniatowskiego
1Spomiędzy bojów i gradów ognistych,Wierna swej sprawie, nieodstępna znaków,Szła wolnym krokiem do siedlisk ojczystych Garstka Polaków. 2Skoro lud postrzegł, jak wzdęte wiatramiBiałe z czerwonym proporce migają,Wstrzęsło się miasto radości głosami: „Nasi wracają!” 3Niedługa radość! Każdy pyta chciwie:„Kędyż jest wódz nasz,… Czytaj dalej
Impresa
Świat – morze, człowiek – okręt od burzy niesiony, Przygody – skryte skały, szczęście – wiatr szalony. Gdzie styr umysł stateczny, gdzie sam rozum rządzi, Gdzie cnota Cynozura, takowy nie błądzi: To na dół, to do góry, to w bok… Czytaj dalej
Zła żona
Straszna burza morska bywa, Straszna woda, gdy rozléwa, Straszne pożogi ogniowe, Straszne powietrze morowe, Ciężka nędza niezleczona, Ale nad wszytko zła żona.
Konrad Wallenrod – Przemowa
Naród litewski, składający się z pokoleń Litwinów Prusów i Lettów, nieliczny, osiadły w kraju nierozległym, nie dosyć żyznym, długo Europie nieznajomy, około trzynastego wieku najazdami sąsiadów wyzwany był do czynniejszego działania. Kiedy Prusowie ulegali orężowi Teutonów, Litwa, wyszedłszy ze swoich… Czytaj dalej
Dumania w dzień odjazdu
Skąd mi tu żal niewczesny? — Staję u podwojów. — Raz jeszcze do samotnych wracam się pokojów, Jakbym czegoś zapomniał; — wzrok mój obłąkany Jeszcze wraca się żegnać przyjacielskie ściany. One śród tylu ranków, śród nocy tak wielu, Z cierpliwością… Czytaj dalej
Pani Twardowska
Jedzą, piją, lulki palą,Tańce, hulanka, swawola;Ledwie karczmy nie rozwalą,Cha cha, chi chi, hejza, hola! Twardowski siadł w końcu stoła,Podparł się w boki jak basza;„Hulaj dusza! hulaj!” – woła,Śmieszy, tumani, przestrasza. Żolnierzowi, co grał zucha,Wszystkich łaje i potrąca,Świsnął szablą koło ucha,Już… Czytaj dalej
