1Dobrze się Polsce za Chrobrego działo! Ziścił on kraju nadzieje: Drżał sąsiad, a kmieć orał pole śmiało, Na dworze dziarskie turnieje. 2Gnuśny Mieczysław wszystko po nim zgubił, Bo gdy nieraz szumnym miodem Z pochlebcy swymi zagrzewać się lubił, Ryksa władała… Czytaj dalej
1„Czemuż mię losy zbyt nielitościwe „Na ten smutek zostawiły? „Czemuż, nie zstąpią te włosy już siwe„Do jednej z tobą mogiły?„Z tobąm ja walczył, obce zwiedzał kraje,„Tyś poległ, a ja nieszczęsny zostaję. 2„Pamiętam, kiedy przed laty już wiela „Wysiał cię Czarny… Czytaj dalej
SCENA I TERESAsama Przybył na koniec; godzin już kilka upływa, Jak w radości, bojaźni, niepewna, troskliwa, Gdy każdy z nim rozmawia i wita ochoczy, Ja ledwie nań niepewne śmiem podnosić oczy: Pytaniami ciekawych ustawnie dręczony, Nie dał i jednej chwili… Czytaj dalej
1W żelaznej zbroi i złotej koronie,Otoczon hufcem wojowników zbrojnym,Bolesław Śmiały zasiada na tronie,Gdy kanclerz głosem zawołał potrójnym:„Trzech krewnych książąt, wygnańców z daleka,Od ciebie, Panie, wsparcia twego czeka”. 2Wchodzą: Izasław, książę na Kijowie,Z nim Węgrów, Czechów młodzi królewice,Bela, Jaromir; ci w… Czytaj dalej
1W wyniosłym gmachu dwóch narodów stanyJuż się zebrały na dniu uroczystym:Poważny senat i święte kapłany,I stan rycerski z bułatem stalistym.August na tronie siadł z berłem w prawicy,Wokoło świetni państwa urzędnicy. 2Chodkiewicz z Krnitą podnosili laski,Na litej szacie mieli drogie spięcie,Dzierżał… Czytaj dalej
SCENA I Teresa i Agatka TERESA Powiedasz, że człek, co to przebywał kryjomo, Był to malarz z Warszawy? AGATKA Tu wszystkim znajomo. Ja sama nie wiedziałam (powiem dzisiaj szczerze), Czemu ten Niemczyk wszystko kreślił po papierze, I gdzie mógł, na… Czytaj dalej
1Jeszcze Bolesław był małym dziecięciem, Już czuł w sobie żądzę sławy, Bo gdy Sieciecha za Czechów wtargnięciem Król wysyła na Morawy, Młodziuchny książę, widząc szyki zbrojne, Jął prośby swoje przekładać: „Niech i ja, ojcze – rzekł – idę na wojnę,”… Czytaj dalej
1Już Zygmunt August, z Jagiełłów ostatni, Na śmiertelnych leżał marach, Senat, kapłani, lud z nami pobratni Wkoło przy świętych ofiarach Stał w ciężkim żalu: wszędy płacz i jęki, I smutnych dzwonów przeraźliwe dźwięki. 2To martwe ciało i ten kir śmiertelny… Czytaj dalej
1Od dworaków opuszczonaHelena, w stroju niedbałym,Gdy syna trzyma u łona,Co go zwano Leszkiem Białym.Tak szerzy skargi płaczliweNa swe losy nieszczęśliwe: 2„Ty się śmiejesz, dziecię lube!Bo nie znasz twojej niedoli,Nie znasz spisków na twą zgubę:Oto z stryja twego woliWydarłać państwo niecnota.”A… Czytaj dalej
1Uczą nas dzieje i obraz niesprzecznyCiągłych zwycięstw pod StefanemCo może Polska, kiedy król waleczny Umie być wodzem i panem. 2Ledwie Batory osiągnął koronę,Car Iwan wkroczył do Litwy,Rewel i Ryga wojskiem oblężone, Już się zwodzą ciężkie bitwy. 3W Wendzie przemożna, gdy… Czytaj dalej
