Do jegomości Jana Sobieskiego, Marszałka i Hetmana Wielkiego Koronnego

Jabłka, gruszki, wiśnie, śliwy Proszą, panie miłościwy, Żeby twoi źli żołnierze Zawarli z nimi przymierze. Omyłka-ć to jest i szkoda Czynić fortecę z ogroda I równać go z szańcem którem, Lubo obwiedziony murem. Nie masz w kortynie szyslochu. Nie masz… Czytaj dalej

Na – „Kazanie Skargi” Jana Matejki

Futerał-na-kapelusz z Pochwą-parasola Mówiąc o rzeczach, które by mogły być, gdyby Była myśl, serce, ludzie, ludzie i rozum i wola, Radzi milczeć, aż fakta urosną na grzyby. Na to Pochwa mu rzecze: „Nie zaprzeczam wcale I zrozumieć cię czuję wolę… Czytaj dalej

Na zgon śp. Jana Gajewskiego

I Długo patrzyli ludzie prostej wiary Na dziwowiska oświaty zachodniéj I myśleć śmieli – że to od pochodni Skradziony ogień Bogu, bez ofiary!… II Myśleć i szemrać: że Lucyfer stary Podchwyci święte wzajemności ludów, Nie: heroizmu i miłości-cudów Używszy, ale… Czytaj dalej

Do Jana (Księgi Pierwsze)

Radzę, janie, daj pokój przedsięwzięciu swemu, Bo bądź krótko, bądź długo, przedsię przydzie k’temu, Że się człowiek obaczy, a co mu dziś miło, To mu będzie za czasem wstyd w oczu mnożyło. Tę rozkosz, którą teraz tak drogo szacujesz, Puścisz… Czytaj dalej

Do Jana (Księgi Trzecie)

Janie, cierp’, jako możesz! Przyjdzie ta godzina, Że ludziom złym będzie swa zapłacona wina, A Bóg pomści niecnoty i fałesznej zdrady, Którąś odniósł za swą chęć świeżymi przykłady. Czyś ludzi nie znał? Czyś tak rozumiał, nieboże, Że czernie inszy owoc… Czytaj dalej

Do Jana (Księgi Wtóre)

Janie, mój drużba, Jeslić się służba Dobrze nie płaci, Nie jużci traci Cnota swe myto; Ale sowito Bóg zwykł nagradzać Temu, kto zdradzać Nie zwykł nikogo. Przeto choć srogo Szczęście się z tobą Obchodzi, sobą Nic nie trwóż, ale Trwaj… Czytaj dalej

Do Jana II

Jesli stąd jaką rozkosz ma człowiek cnotliwy, Gdy wspomina na przeszły wiek swój świętobliwy, Że ani wiary nie zgwałcił, ani jako żywo Ku krzywdzie ludzkiej przysiągł na Bóg żywy krzywo: Wieleś ty, Janie, sobie pozyskał radości Na czas potomny z… Czytaj dalej

Charakterystyka Jana Bytnara (Rudego)

Jedną z głównych postaci powieści A. Kamińskiego pt. „Kamienie na szaniec” jest młody chłopak o pseudonimie Rudy. Jego prawdziwe nazwisko to Jan Bytnar. Urodził się on 6.05.1921r. Pochodził z Warszawy, gdzie uczęszczał do gimnazjum im. Stefana Batorego. Był członkiem drużyny… Czytaj dalej

Czy do postawy bohaterów „Kamieni na szaniec” można odnieść słowa Jana Pawła II: „Wolność jest dana człowiekowi przez Boga jako miara jego godności. Jednakże jest mu ona równocześnie zadana”?

Myślę, że słowa Jana Pawła II: „Wolność jest dana człowiekowi przez Boga jako miara jego godności. Jednakże jest mu ona równocześnie zadana” można odnieść do postawy bohaterów „Kamieni na szaniec”. Na początek jednak wypadałoby się zastanowić nad znaczeniem pojęcia „wolność”.… Czytaj dalej

Apokalipsa Św. Jana – notatka

Jezus Chrystus otwiera jedną z siedmiu pieczęci, nagle daje się słyszeć głos jednego z jeźdźców. Przybywa biały koń, a człowiek siedzący na nim ma łuk – wyrusza, aby zwyciężać. Jeździec ten symbolizuje zabór. Gdy Jezus otwiera drugą pieczęć, zjawia się… Czytaj dalej