A kiedy błyśnie nowy wschód Zorzami wieczystemi, Zarodzić pójdę nowy ród Z tej czarnej, czarnej ziemi. I duch mój będzie chodził tu, Szlakami pól ornemi, I będzie szukał sobie tchu W tchnieniu tej czarnej ziemi. I tu wybierze sobie głos,… Czytaj dalej
Ani wy nie Tatry, Ani nie Karpaty, Ani po was sokół lata, Halny wiatr skrzydlaty. Nie pasą was tęcze Ni orłowe gniazda, Ani u was burza matka, Ani piorun gazda. Nie sięgacie w chmury Czołami z kamienia Ani jasna wam… Czytaj dalej
Budujmy miłej ojczyźnie dom, Wolności dom i siły; Każda pierś bratnia — granitu złom, Z jednej rodzimej bryły. Każda pierś bratnia — cegła na mur, Dźwignięty mocą ducha, A hasło nasze jedności chór, Co wiarą w jutro bucha. Niech dnie,… Czytaj dalej
Co mi po tem, co mi po tem Na tej smętnej ziemi, Że tak słońce sypie złotem, Rankami cichemi! Choćbym wszystkie te promienie Zgarnęła, zebrała, Nie odwrócę, nie odmienię, Co bym zmienić chciała! Próżno wieje wietrzyk świeży, Próżno świt się… Czytaj dalej
— No, już na dziś dość biegania! Niech tu nisko siądzie Hania. Julcia z lalką wyżej trochę, Na kolana wezmę Zochę, Bo Zosieńka jeszcze mała. No i będę wam czytała. O czym chcecie? — Ja chcę bajkę, Jak to kotek… Czytaj dalej
Bociek, bociek leci! Dalej, żywo, dzieci! Kto bociana w lot wyścignie, Temu kasza nie ostygnie. Kle, kle, kle, kle, kle! Bociek dziobem klaska: — Wyjdźcież, jeśli łaska! Niech zobaczę, niech powitam, Niech o zdrowie się zapytam. Kle, kle, kle, kle,… Czytaj dalej
Ach, co tam było płaczu! Ach, co tam było smutku! Zrobili mu dołeczek Pod krzakiem róż w ogródku. Zrobili mu dołeczek. Zasłali róży kwiecie… — Ostatni to twój domek, Mój ptaszku, na tym świecie! …Bim… bum!… Bim… bum!… Bim!… A… Czytaj dalej
O większego trudno zucha, Jak był Stefek Burczymucha… — Ja nikogo się nie boję! Choćby niedźwiedź… to dostoję! Wilki?… Ja ich całą zgraję Pozabijam i pokraję! Te hieny, te lamparty To są dla mnie czyste żarty! A pantery i tygrysy… Czytaj dalej
. . . . . . . . . . . . . . . . . . Dam ci tę gwiazdę, co w oczy nam świeci W wieczornej ciszy… Dam ci tę świeżość, co z łąk ku nam leci… Czytaj dalej
Drży, wola czynu, płonąca, Ziemię popycha, Przez noc chaosu do słońca Walką oddycha. Pierś jej — to wulkan, jej oczy — To zorza krwawa; Przez śmierć do życia, grzmiąc, kroczy, Przez gwałt — do prawa. Dłońmi własnemi rozrywa Pąki przyszłości,… Czytaj dalej
