Dobra Włochowi żaba, a do niej sałata, Lecz Polakowi sztuka mięsa zawsze grata, Dobra gęś z czarną juchą, nadziewane prosię, Może to mieć i każdy, kto będzie dbał o się. A ostatek wieczerzy przycukruje prochem – Weźmiże bies kasztany pospołu… Czytaj dalej
Świat hołduje marności I wszytkie ziemskie włości; To na wieki nie minie, Że marna marność słynie. Miłujmy i żartujmy, Żartujmy i miłujmy, Lecz pobożnie, uczciwie, A co czyste, właściwie. Nad wszytko bać się Boga — Tak fraszką śmierć i trwoga.
Brańca książę, ode mnie przyjmi po kolędzie, Który widzian być może, lecz iman nie będzie. Wszakże stróż ustawiczny zawsze,przy twym boku Najmniejszego od ciebie nie odstąpi kroku. Muza go swą przewagą świeżo poimała I rytmem związanego tobie odesłała. Cieniem się… Czytaj dalej
Nie dba miłość na świecie o wysokie stany, O wielkie majętności, o ród zawołany. Fraszka u niej posagi z wyprawą gotową I król sielankę lubi, sielanin królową.
Fraszka wszytko na świecie, fraszka z każdej strony! Nic to, choć ty masz pałac kosztem wystawiony; Nic to, że stół zastawiasz hojnie półmiskami; Nic to, żeć złoto, srebro leży gromadami; Nic to, że gładka żona i domu zacnego; Nic to,… Czytaj dalej
Twe oczy, skąd Kupido na wsze ziemskie kraje, Córo możnego króla, harde prawa daje, Nie oczy, lecz pochodnie dwie nielitościwe, Które palą na popiół serca nieszczęśliwe. Nie pochodnie, lecz gwiazdy, których jasne zorze Błagają nagłym wiatrem rozgniewane morze. Nie gwiazdy,… Czytaj dalej
Ma śliczna Aleksandro, gdybym, świat miał w mocy, Krwawy uraz na sercu nosząc we dnie, w nocy, Dałbym ci go w zakładzie serce okupując, Lecz, nędznik, rozgniewane niebo na się czując, I to, co mam, na ołtarz twój niosę z… Czytaj dalej
Ciołek chcąc być małżonkiem udał się do wdowy, Ale na pierwszym wstępie miał respons takowy: „W domu moim na obiad zjedzą wołu cało, A ciołka by mi ledwie na śniadanie stało.” Ciołek niewiele myśląc: „Pani miłościwa, I z ciołka –… Czytaj dalej
Do Anny Z czasem wszytko przemija, z czasem bieżą lata, Z czasem państw koniec idzie, z czasem tego świata. Za czasem stawa dowcip i rozum niszczeje, Z czasem gładkość, uroda, udatność wiotszeje. Z czasem kwitnące łąki krasy ostradają, Z czasem… Czytaj dalej
Dzień jeden drugi goni i potem zostawa Tam, skąd wiek wszytkokrotny odwrotu nie dawa. Żaden dzień i godzina bez szkody nie bywa Człowieku, który ze dniem zarówno upływa. Karmia byt nasz godziny, która leci snadnie; Więcej się ten nie wraca,… Czytaj dalej
