Błogosławiona bądź…

Błogosławiona bądź, o nocy cicha, Miesięczna nocy, bądź błogosławiona! W cieniu twym wolniej, swobodniej oddycha Dusza zraniona! Błogosławione bądźcie, o wspomnienia, Co jako kwiaty srebrne, z łez utkane, Wschodzicie na mej drodze zadumane, Roniąc westchnienia! Błogosławiona bądź, o gwiazdo blada,… Czytaj dalej

Co pocznie?

Wśród nocy — własne oczy jej świeciły Zgrozy pochodnią… Biegła, bo ustać nie miałaby siły Pod swoją zbrodnią… Od wichru myśli na głowie jej wstały Zburzone włosy… Biegła — jak gdyby poświsty ją gnały Lub rózeg ciosy. Bose jej stopy… Czytaj dalej

Co mówi zegar

Na nic figle, na nic psoty Od samego rana! Dalej, żwawo do roboty, Laleczko kochana! Słyszysz, jak to zegar stary Gderze na kominku? Wiesz, co mówi?… Kto próżnuje, Ten niewart spoczynku! Słuchaj tylko, jak to gada: — Tik-tak! – Tik-tak… Czytaj dalej

Jesienią

Jesienią, jesienią Sady się rumienią; Czerwone jabłuszka Pomiędzy zielenią. Czerwone jabłuszka, Złociste gruszeczki Świecą się jak gwiazdy Pomiędzy listeczki. — Pójdę ja się, pójdę Pokłonić jabłoni, Może mi jabłuszko W czapeczkę uroni! — Pójdę ja do gruszy, Nastawię fartuszka, Może… Czytaj dalej

Staszek w lesie

Słonko wielce dziś dopieka, Widzi Staszek las z daleka. Inny chłopiec, nie daj Boże, Przeląkłby się lasu może? Ale w Staszku mężna dusza! Sporym tedy krokiem rusza, I po chwili go nakrywa Starych dębów zieleń żywa. O jak cudnie tu… Czytaj dalej

Contra spem spero

Przeciw nadziei, co stoi na chmurze Łez, prędkim wichrom rzuciwszy kotwicę, I obrócony wzrok trzyma na burze I nawałnice, W niezgasłe gwiazdy ufam wśród zawiei Przeciw nadziei. Tak pieśniarz ślepy, gdy go noc otoczy, Choć wie, że rankiem nie wzejdzie… Czytaj dalej

Demon do poety

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Dam ci pić rozkosz, rozkosz nieskończoną Z mistycznej róży kielicha, Roztajemniczę bijące twe łono, Na pierś twą padnę żyjącą zasłoną,… Czytaj dalej

Duchu!

…Duchu! Nie przeklinaj zgołaSwych upadków, swojej winy,Bo to są stopnie drabiny,Po której ci się wznieść trzebaZ prochu ziemi, do słońc nieba…Jakób — pasterz śnić musi drogę dla Anioła.

Fala, w pyły rozbita

Fala, w pyły rozbita, Przez szklanne leci sita, Przepaść do dna odkryta… W powietrznym łodzi pędzie, Schylona przez krawędzie, Widzę, co jest i będzie… W świątyni mrocznej klęczę, Pęknięte gwiazd obręcze, Sczerniałe gasną tęcze… Przepaść w niebo rzucona, Rozwiązane brzemiona,… Czytaj dalej

Gdzie jest mój dom?

Gdzie jest mój dom? – Czym tam, gdzie marzeń roje Budują świat z mgły ułud, z pieśni czaru, Gdzie lube sny kołyszą serce moje, Gdzie poi mnie szumiący zdrój nektaru? Czy tam, gdzie czyn w żelaznej ma prawicy Pochodnię zórz… Czytaj dalej