U Pięciu Stawów — po Morskie Oko Huk się rozlega grzmiąco, szeroko: Huk się rozlega skroś żywej skały. Jakoby Tatry z sobą gadały. U Pięciu Stawów — tam biją mioty. Tam duchy obręcz kowają zloty. Kowają obręcz polskiej korony. W… Czytaj dalej
. . . . . . . . . . Nad Rodanem zorza stoi, Nad Rodanem słońce wschodzi; Prowansalska skróś równina W złotej kąpie się powodzi. Prowansalską wskróś równiną Świeży błękit się przelewa; Nikt nie zgadnie, czy skowronek, Czy Aubanel… Czytaj dalej
Zwycięska prawdy potęgą Ducha uderza; Czoło pochyla nad księgą, Krzepi szermierza; Do ideałów ramiona Wyciąga drżąca, i w piersi chwyta spragniona Złote skry słońca. Nad bladem czołem czcicieli Chwałą wybłyska; Unosi z wieków topieli Ducha zjawiska: Potężnem pragnień poczęciem Rodzi… Czytaj dalej
Tęskno mi! Do tych pieśni tęskno mi urwanych, Którym wolno na usta wybiec przez połowę… I w słowach, wpół stłumionych i wpół okowanych, Z najbliższymi prowadzić daleką rozmowę. Tęskno mi! Do cichego tęskno mi westchnienia, Co upada mdlejące na uśpione… Czytaj dalej
Ty, coś walczył dla idei,Chwała ci!Boś wykrzesał z twej nadzieiNa wskróś burzy i zawiei —Jasne dni…Ciebie niosły w wielkie bojeArchanielskie skrzydła twoje,I odzianyś jest przed światemBlaskiem ducha i szkarłatemWłasnej krwi! Ty, coś poległ dla idei,Chwała ci!Boś padł w progu twej… Czytaj dalej
Ty tutaj, słonko? — A kto tam świeciNad wioską naszą lichą?Kto ze snu budzi kwiaty i dzieci,W poranną zorzę cichą?Kto rzuca w naszą strugę na lace,Co płynie wstęgą siną,Złote lakierki lekko tańcząceMiędzy zieloną trzciną?Kto ciche światło sieje po lesie,Przez szmaragdowe… Czytaj dalej
Ty mi nocy śpiewaj jużPieśń wieczorna sennych róż…Niech to serce pije ciszęZ twych gasnących, złotych zórz. Z czoła mego zdmuchnij dzień,Daj mi zapasu w mrok i w cień,Smętne było życie moje,Pełne burz i skwarnych tchnień… Jedne kwiaty zwiędły mi,Drugie porwał… Czytaj dalej
W oboje zorze trębacz gra,Ze starej miejskiej wieży.Czy gasną złote łuny dnia,Czy ranek wstaje świeży.I grzmi pobudka miastu w słuch,I budzi czerń ospałą:— Ochotny jest-ci ludzki duch,Ale ułomne ciało. Z rozgłośnych spiżów trąba jest,Jak serce w farnym dzwonie;Żołnierski niegdyś wzięła… Czytaj dalej
O ty dniu radosny, O ty Trzeci Maju, Zapachniałeś kwieciem W całym polskim kraju. Zapachniałeś kwieciem Najsłodszej wonności: — Miłością Ojczyzny, I bratniej jedności.
..To, coś prześniła, to coś przebolała,O duszo,W anielskie zaś się jawi tobie ciała,O duszo!Wiatr słodką wonią do ciebie przywieje,Twe ukochania i twoje nadzieje,A twe zadumy — jak łąki rozkwitnąW różaną barwę i w barwę błękitną,O duszo! Ty sama, w marzeń… Czytaj dalej
