Homer, Homeros (VIII w. przed Chr.) – grecki epik, o którego życiu mamy niewiele informacji. Uważany za autora Iliady i Odysei, reprezentujących najstarszy epicki gatunek literacki – epos bohaterski. Prawdopodobnie urodził się w Smyrnie w Azji Mniejszej. Legenda mówi, że… Czytaj dalej
Aristophanes (ok. 446 p.n.e. – ok. 386 p.n.e.) to najwybitniejszy komediopisarz grecki i główny przedstawiciel tzw. starej komedii attyckiej. Był synem attyckiego chłopa. Znajomość wsi i attyckich wieśniaków przebija z całej jego twórczości. Ostrze swej satyry Arystofanes zwracał przeciwko ówczesnym… Czytaj dalej
Anakreont – ok. 570-485 p.n.e., grecki poeta liryczny urodzony w Teos w Azji Mniejszej, autor wielu pieśni, elegii, epigramów, satyr, poeta nadworny m.in. Polikratesa, tyrana wyspy Samos, a potem u Hipparcha w Atenach, oraz u Echekratesa w Tesalii. Z bogatej… Czytaj dalej
W swej twórczości Eurypides upowszechnił myśli i hasła sofistów. Po raz pierwszy zajął się studiowaniem charakterów ludzkich dając tym samym podwaliny do rozwoju tragedii psychologicznej. Po raz pierwszy również wprowadził w swoich sztukach monologi ukazujące wewnętrzny świat przeżyć bohaterów oraz… Czytaj dalej
W momencie wystawienia Antygony autor miał nieco ponad 50 lat, gdyż urodził się około 496 roku p.n.e. Żył i tworzył w okresie wielkiego rozkwitu swej ojczyzny starożytnych Aten pod rządami Peryklesa. Przyszedł na świat w podateńskiej wiosce Kolonos. Jego ojciec… Czytaj dalej
Ajschylos, Eschyl (525-456 p.n.e.), tragediopisarz grecki, pochodzący z Eleusis koło Aten, uważany za twórcę tragedii klasycznej. Brał udział w wojnach perskich, w bitwie pod Maratonem (490 p.n.e.), Salaminą (480 p.n.e.) i Platejami (479 p.n.e.). W ostatnich latach życia, wskutek konfliktu… Czytaj dalej
Związek frazeologiczny to stałe, lub bliskie stabilizacji połączenie wyrazowe, którego znaczenie nie wynika ze znaczenia poszczególnych wyrazów wchodzących w jego skład, np. kręcić nosem, być niezadowolonym z czegoś.Istnieją związki frazeologiczne w których jeden wyraz ma znaczenie dosłowne, ale znaczenie całości… Czytaj dalej
Literatura starozytna stala sie wzorem wszystkich pózniejszych pradów artystycznych i na dlugie wieki okreslila europejskie kanony piekna. Uznano ja za wzór doskonaly – klasyczny. Literature grecka mozna podzielic na cztery okresy, biorac pod uwage gatunek literacki dominujacy w danym czasie:… Czytaj dalej
PIEŚNI (4. ćwierć I w. p.n.e) Horacego, zawierajęce 103 ody w 4 księgach, zbiór utworów o różnorodnej tematyce, począwszy od pieśni poświęconych bogom po ody autotematyczne; od utworów o akcentach politycznych po pieśni nawiązujące do mitów, m.in. do wątków homeryckich;… Czytaj dalej
Tragedie, najwyżej ceniony gatunek oparte były na konflikcie tragicznym. Bohater musiał wybrać pomiędzy dwiema równorzędnymi, przeciwstawnymi racjami, a każdy wybór zbliża go do katastrofy, zagłady. 1.Kompozycja – prologos, czyli wstęp. Wprowadza w treść utworu;– parodos, pieśń chóru, opowiada jak doszło… Czytaj dalej
