Jako gdy trąba porwie warstwę lata I rzuci w północ gestem osobliwym, I jakby nie był tylko sprawiedliwym Twórca-przyrody, lecz i Ojcem świata, I sprawy czynił wyjątkowej treści, A meteory grały Mu choralnie, Śnieg rozpłakiwał się i czuł boleści Ludzi… Czytaj dalej
I Powiedz im, że duch odbrzmiał myśli wiecznej, Nerwy że poszły palcami na klawisz, Uginający się i niebezpieczny Most nad przepaścią!… …oni, że ich bawisz, Szepną, i chrząchną, i krzesły swojemi Stwierdzą, że siedli, i że są na ziemi, I… Czytaj dalej
Jak Słowianin, gdy brak mu naśladować kogo, Duma, w szerokim polu, czekając na siebie – Gdy z dala jadą kupcy gdzieś żelazną – drogą, Drżą telegramy w drutach i balon na niebie; Jak Słowianin, co chadzał już wszystkiemu w tropy,… Czytaj dalej
VANITAS VANITATIS* Duchowny gdzież jest? – o promiennym czole, I nie porywacz dusz intryg kleszczami, Lecz na pokory zasłanym popiele, Z oczyma – rzeczy przyszłych feniksami, A od kochania cały w swym aniele; Poufnych nawet srogi słów światłością, Którego moc… Czytaj dalej
Nie, ludu bohatyrów, plemię wielkiego Alcyda, Spojrzeń swoich bogowie od nas nie odwrócili; Jakikolwiek dziś wróg, liczba lub traf, Już o losach twych sam wyrokuje miecz. Przeto zbroją się odziej, precz odmieć kochanie życia, Niechaj tobie i czarnej, ludziobójczej Parki… Czytaj dalej
Gdzie huczne zwiedzając morze, Kupiec żaglem wiatry porze, Na wyspie jednej spokojnej Mieszkał naród znamienity, Naród od natury hojnej We wszystkie dary obfity, A nadto, w czym jest tak skąpym los srogi, Dał mu wolności dar drogi. Była to wyspa… Czytaj dalej
1 Wśród gór Karpackich, w zamku starożytnym Mieszkał rycerz zawołany: Był on przed laty i sławnym i bitnym, Lecz dzisiaj wiekiem złamany, Już tylko dawne wspominane boje, Patrzał z westchnieniem na wiszącą zbroję. 2 W starości jedna została otucha: Syn,… Czytaj dalej
1Nie w świetnych godach wzrósł młody królewicz,Ale nad Dnieprem, nad Donem i Dźwiną,Dzielni hetmani. Żółkiewski, Chodkiewicz,Uczyli księcia, jak królowie słyną. 2Ledwie Władysław okrył laurem skronie,Gdy podbitego mocarstwa bojaryPanem go głoszą i, podnosząc dłonie,Hołd mu oddają nieskażonej wiary. 3Krótko przysięga lud… Czytaj dalej
Jeśli to prawda, że kto rano wstaje, Temu też szczęścia więcej Pan Bóg daje, Świt by mię budził, bym za swe niespania Mógł przyjść, me serce, do twego kochania.
Rozśmiej się, Kochanowski, jesli słyszysz w niebie! Do fraszki nad fraszkami trzeba było ciebie, Jak niedawno małżonka jednego uczono, Gdy miasto zaręczonej inszą przywiedziono. Gdy stanął na kobiercu, o pulsy! O żyły! Jakoście u takiego pacyjenta biły, Kiedy musiał za… Czytaj dalej
