Kiedy smutny nad Tela siedziałem jeziorem, Ty przyleciałaś do mnie… z dalekiej krainy, Jak przywabiony gołąb — białością smutnego Ptaka na pustym domie… i długo nas ludzie Widzieli nad jeziorem dumających… razem, Nie wiedząc, żeśmy w toniach błękitnych szukali Gwiazdeczki… Czytaj dalej
A gdy przyszli pod dom wygnańców, usłyszeli zgiełk wielki, i śmiech, i wrzaski, i szczękanie kielichów i brudne pieśni; a stanąwszy Szaman pod oknami słuchał, nim wszedł do tej jaskini nieszczęścia.A gdy się ukazał pośród zgrai, ucichła; poznano bowiem człowieka… Czytaj dalej
Przez ciemne, smutne gościńce kurhanówNiesie go czarny koń dniami i nocą.Pod ziemią tętna zakopanych dzbanówZ prochem rycerzy ? na niebie łopocąKruki jak stada posępne szatanów;W czaharach zbroje rycerzy migocąI dzidy błyszczą krwawymi płomyki.Tam na kurhanach posępne lirniki Siedzą i grają… Czytaj dalej
W Brzezan miasteczku,w kościele u fary Jaśnieje ołtarz – potężne organy Wstrząsają pełne grobowców filary, Po ławkach jasne migają żupany; Tam pożółkniały ksiąg pargamin stary, A owdzie stoczek złotem malowany. Ołtarz upstrzony woskowymi kwiaty, Służba rozwija kobierzec bogaty. Swaty i… Czytaj dalej
W zamku. BISKUP Co za smętne zdarzenie… Książę stary wrócił Zupełnie bez rozumu… LUCYFER Duch mu się przyrzucił… BISKUP Jak to?… LUCYFER Jak w stare drzewo puste wlazł duch nowy… Uważałem go gdy pękł nagle most sosnowy; W tym starcu…… Czytaj dalej
[Doktor Gut] Nu to niemiecki cud, Pan Chemik, Akademik, Aptekarz, Czego ty z Litwy jechasz? A Towiański Człek Pański, Oni z Gutem Pokutę Odprawili, Że tu z Litwy przybyli. Nu a [Szarlota] [Za] żywota Nu ta także Przy [szwagrze] Osoba… Czytaj dalej
Ta ręka, która Krzemieniec wystrzygła, Bogdajbym kiedyś ją uścisnął szczerze I ukłuł jako magnesowa igła, Która od słońca swój kierunek bierze. Róże — gwiazdeczki i nieśmiertelniczki To nic — u Boga piękniejszych dostanie. — Lecz miłe mi są Gustawa nożyczki… Czytaj dalej
I wstał Anhelli grobu — za nim wszystkie duchy, Szaman, Eloe… cała ćma z grobów wstawała I wszystkie brały dawno porzucone ciała. A Sybir był zaćmiony jakby zawieruchy Ciemnymi i powietrze się ciągle mięszało, I chmury szły, i grady błyskały,… Czytaj dalej
Synu! wstępujesz teraz w trudną życia drogę, Gdzie już nad tobą czuwać i strzec cię nie mogę, Rzuciwszy dom, rodzinę, w obce idziesz kraje, Gdzie ci nieznane serca, nieznane zwyczaje; Teraz ci zorzy szczęścia jaśnieją szkarłaty I nadzieja po drodze… Czytaj dalej
Podług ciebie, mój szlachcicu, Cnotą naszą — znieść niewolę. Ty przemieniasz ziemską dolę W żywot ducha na księżycu; Głosem dziecka wołasz: Czynu! Czynu — czynu naród czeka! Lecz ty wiesz, bez ducha gminu Jaka słaba pierś człowieka… A ty, który… Czytaj dalej
