Pieśń katorżników

Nie dbam jaka spadnie kara:Mina, Sybir czy kajdany;Zawsze ja wierny, poddany:Pracować będę dla cara. W minach, kruszec kując młotem,Pomyślę: ta mina szara —To żelazo — z niego potemZrobi ktoś topór na cara. Gdy będę na zaludnieniu,Pojmę córeczkę Tatara;Może w mojem… Czytaj dalej

Widok gór ze stepów Kozłowa

Pielgrzym i Mirza Pielgrzym Tam? czy Allah postawił ścianą morze lodu? Czy aniołom tron odlał z zamrożonej chmury? Czy Diwy z ćwierci lądu dźwignęli te mury, Aby gwiazd karawanę nie puszczać ze wschodu? Na szczycie jaka łuna! pożar Carogrodu! Czy… Czytaj dalej

Nieuczona twą postać…

Nieuczona twą postać, niewymyślne słowa, Ani lice, ni oko nad inne nie błyska, A każdy rad cię ujrzeć, rad posłyszeć z bliska; Choć w ubraniu pasterki, widno, żeś królowa. Wczora brzmiały i pieśni, i głośna rozmowa, Pytano się o twoich… Czytaj dalej

Do wizytujących

Pragniesz miłym być gościem, czytaj rady moje: Nie dość wszedłszy donosić, o czym wszyscy wiedzą, Że dzisiaj tam walcują, ówdzie obiad jedzą, Zboże tanie, deszcz pada, w Grecyi rozboje. Jeśli w salonie znajdziesz bawiących się dwoje, Zważaj, czy cię z… Czytaj dalej

Pan Tadeusz – Księga siódma – Rada

Zbawienne rady Bartka, zwanego Prusak – Głos żołnierski Maćka Chrzciciela – Głos polityczny pana Buchmana – Jankiel radzi ku zgodzie, którą Scyzoryk rozcina – Rzecz Gerwazego, z której okazują się wielkie skutki wymowy sejmowej – Protestacja starego Maćka – Nagłe… Czytaj dalej

Czaty

Z ogrodowej altany wojewoda zdyszany Bieży w zamek z wściekłością i trwogą. Odchyliwszy zasłony, spojrzał z łoże swej żony Pójrzał, zadrżał, nie znalazł nikogo Wzrok opuścił ku ziemi i rękami drżącemi Siwe wąsy pokręca i duma Wzrok od łoża odwrócił,… Czytaj dalej

Panicz i dziewczyna

I W gaiku zielonym Dziewczę rwie jagody; Na koniku wronym Jedzie panicz młody. I grzecznie się skłoni, I z konia zeskoczy: Dziewczę się zapłoni, Na dół spuści oczy. «Dziewczyno kochana, Dziś na te dąbrowy Z kolegami z rana Przybyłem na… Czytaj dalej

Księgi pielgrzymstwa polskiego

1 Duszą narodu polskiego jest pielgrzymstwo polskie. 2 A każdy Polak w pielgrzymstwie nie nazywa się tułaczem, bo tułacz jest człowiek błądzący bez celu. 3 Ani wygnańcem, bo wygnańcem jest człowiek wygnany wyrokiem urzędu, a Polaka nie wygnał urząd jego.… Czytaj dalej

Reduta Ordona

„Nam strzelać nie kazano. — Wstąpiłem na działo I spójrzałem na pole; dwieście armat grzmiało. Artyleryi ruskiej ciągną się szeregi, Prosto, długo, daleko, jako morza brzegi; I widziałem ich wodza: przybiegł, mieczem skinął I jak ptak jedno skrzydło wojska swego… Czytaj dalej