Nie ma świat nic trwałego, a to barzo g’rzeczy:Jaki liścia, taki jest rodzaj i człowieczy,Ale rzadki, co by tę powieść Homerowę,Przypuściwszy do uszu, wlepił sobie w głowę. Bo każdego swa własna nadzieja uwodzi,A ledwie się z człowiekiem za raz nie… Czytaj dalej
Dla hożej swojej żonyMaciek wypędzony. Porzucił dom, stodoły,Uciekł prawie goły. Widziałem mało potym.Jagnę w czepcu złotym. Przy karczmie na ucieszePodkówkami krzesze. Przewodzi muzykami,Sypie złotówkami. Ręce jej pobielały,Oczy poczerniały. Wszyscy ją szanowali,Bo się pana bali. Nie dbają, choć to PlebanBroni do… Czytaj dalej
Oko śmiertelne Boga nie widziało,Prózno by się tym kiedy chlubić miało;Lecz On w swych sprawach jest tak znakomity,Że naprostszemu nie może być skryty. Kto miał rozumu, kto tak wiele mocy,Że świat postawił krom żadnej pomocy?Kto wladnie niebem? Kto gwiazdami rządzi,Że… Czytaj dalej
Kiedy ranne wstają zorze,Tobie ziemia, Tobie morze.Tobie śpiewa żywioł wszelki,Bądź pochwalon, Boże wielki! A człowiek, który bez miary,Obsypany Twymi dary,Coś go stworzył i ocalił,A czemuż by Cię nie chwalił? Ledwie oczy przetrzeć zdołam,Wnet do mego Pana wołam,Do mego Boga na… Czytaj dalej
Dąb utrudzone opuścił konary,Świerszcze sykały, upał był ognisty.W dębie na ziemi siedział Marek staryI na kolanach rozpisywał listy;A włożył na nos krzywy okulary.A taki był list jeden: „Mój strzelistyAfekt i łaska Pana ZbawicielaZ wami…” W nawiasie: „Niech was powystrzela „Moskal… Czytaj dalej
Przez ciemne, smutne gościńce kurhanówNiesie go czarny koń dniami i nocą.Pod ziemią tętna zakopanych dzbanówZ prochem rycerzy ? na niebie łopocąKruki jak stada posępne szatanów;W czaharach zbroje rycerzy migocąI dzidy błyszczą krwawymi płomyki.Tam na kurhanach posępne lirniki Siedzą i grają… Czytaj dalej
I Dwóch braci było w jednej rodzinie, a dwie siostry w drugiej. Rodziny przyjaźniły się ze sobą, dzieci znały się i lubiły od lat bardzo wczesnych. Pomiędzy chłopcami w szkolnych mundurkach i dziewczętami w krótkich sukniach zawiązała się przyjaźń, która… Czytaj dalej
Zaprzęż nie tygry, nie lwice, Cyprydo,W złoty wóz: parę białych niech KupidoGołębi lecem jedwabnym pożenię Przez chmurne cienie. Opuść na chwilę Ankon ulubionyI Cypr wesoły, tobie poświęcony,Spuść się nad Wisłę, obacz naszej ziemie Tak śliczne plemię Pięknych przymiotów i wdzięcznej… Czytaj dalej
Narodzie głupią mądrością chłubliwyI błędom zmyślnym wierzyć uporczywy,Mnóstwem gwiazd ślicznych niebo ozdobioneObacz, a zmysły wżdy oświeć zaćmione! Poznasz, że mądrym, że jest wiekuistymPan, co ma pałac na sklepie ognistym,W którym zawiesił i wietrzne próżności,I możną wodę zniósł z ziemnej ciężkości.… Czytaj dalej
Czemu się chlubisz, Tyrannie,Z twoich praktyk złością możnych?Pańska dobroć nie ustaniePilnować ludzi pobożnych. Ostrzejszy nad naostrzonąBrzytwę język twój pilnujeNieprawdę zmyślać szalonąI na dobre potwarz knuje. Milszać złość niż cnoty święte,Milszyć kłamca niż prawdziwy,Rado oko twe przeklętePatrzą zdrady zaraźliwej. Przetoż cię… Czytaj dalej
