Panie, jako barzo błądzą,Którzy Cię niedbałym sądzą,A iż prawie żadnej rzeczyNie chcesz mieć na swojej pieczy. Nie wiem, czego więcej trzeba:Przeciwko nim świadczą nieba,Świadczą gwiazdy niezliczone,Na powietrzu zapalone. Kiedy słońce swego wschoduAlbo chybiło zachodu?Kiedy miesiąc jasne rogiSkłonił od swej zwykłej… Czytaj dalej
Pośle papieski rzymskiego narodu, Uczysz nas drogi, asam chybiasz brodu. Nawracaj lepiej niżli twój woźnica, Strzeż nas tam zawieźć, gdzie płacz i tęsknica.
Ślachetne zdrowie, Nikt się nie dowie, Jako smakujesz, Aż się zepsujesz. Tam człowiek prawie Widzi na jawie I sam to powie, Że nic nad zdrowie Ani lepszego, Ani droższego; Bo dobre mienie, Perły, kamienie, Także wiek młody I dar urody,… Czytaj dalej
Nie nowina to Strusom na wszelaką trwogę Ciały swymi zawalać złym pohańcom drogę; Tak dziad zginął, tak ociec, tak moi stryjowie; Tenże upad i mojej naznaczon był głowie, Bom legł we krwi pogańskiej, a kto mię żałuje, Znać, że nie… Czytaj dalej
Mikosz kota przeciągnął, Jan się rzezał w koszu; I rzecze ten pośledni: „Powiedz mi, Mikoszu, Wonczas gdyś kota ciągnął abo snać kot ciebie, Gdzieś był stryczków tak prędko dostał ku potrzebie”? Mikosz na to: „Dadzą mnie powrozów, gdy proszę, Bo,… Czytaj dalej
W tychże stronach pod żędłem prawie NiedźwiadkowiIdzie niebem podobny wyraz Ołtarzowi.Tego bieg jest odprawny, bo przeciw jasnemuPłomieniowi położon jest Arkturowemu.Arkturów jasny płomień górnych naszladujeDróg, a ten do zachodu prosto postępuje.Na ten Ołtarz noc dawna strzegąc ludzkiej szkodyWłożyła znak widomy przyszłej… Czytaj dalej
Pod nogami jasnego Oryjona ZającWe dnie i w nocy bieży nie odpoczywając.Tego Pies przerzeczony ledwe nie popadnie,Za nim z morza wynika, za nim w morze padnie.
I Tęsknię ku tobie, o szumiący lesie! Ku twoim pieśniom, które wiew wiosenny W bezmierny przestwór na swych puchach niesie, Ulata duch mój, sam w melodie plenny. Syt jestem ziemi; z tej kaźni codziennéj, Trosk jej i cierpień, o szumiący… Czytaj dalej
Umiłowanie ty moje! Kształty nieomal dziecięce! Skroń dotąd nie pomarszczona, Białe, wąziutkie ręce! Lubię, gdy stajesz ze mną Na tym tu wiejskim balkonie, Który poczerniał od deszczów, Lecz dzisiaj mi w blaskach tonie. Lubię, gdy z tego dzbana Podlewasz kwiaty… Czytaj dalej
A ci, co zaznawszy znoju, Legli na wieki w tym boju, Niech spoczywają w spokoju. Pokładłeś ich, Panie Boże, I żaden już powstać nie może Na tym skrwawionym ugorze. Skosiłeś ich ostrą kosą I już swych głów nie podniosą, Krwawą… Czytaj dalej
