O, jak błogo, jak wesoło,Kiedy przyjdzie wiosny pora,Bujać w polach, bujać w łąkachOd poranku do wieczora!Na co spojrzysz — wszystko bawi:Tu kukułka w lesie kuka,Tu zapada sznur żurawi,Tu swych jajek czajka szuka…Na co spojrzysz — wszystko cieszy:Tu jagoda już dojrzewa,Tu… Czytaj dalej
…Gdy cudze węgły się ruszą,Nie ciesz się stratą sąsiada,Gdy się pion domu zachwieje,Na wszystkich strzecha upada.
Głos grobuZ Wikiźródeł, repozytorium wolnych materiałów źródłowychSkocz do: nawigacji, wyszukiwania Głos grobu • ze zbioru Linie i dźwięki • Maria Konopnicka Głos grobuze zbioru Linie i dźwiękiMaria Konopnicka GŁOS: Grób nie jest smutny… Wszystkie twe radości, Wszystkie uśmiechy, wszystkie jasne… Czytaj dalej
Ty, coś pątnikiem zaszedł na ten brzeg zbawiony, Od marmurów swych biały, od wód wielkich siny, Z którejkolwiek, wędrowcze, przychodzisz krainy, Stań i obróć źrenice w cztery świata strony. I czołem uniżonym bij cztery pokłony, I pieśni swoich korne złóż… Czytaj dalej
Jać nie byłem nigdy za tem,Żeby gdzieś wędrować światem,Jać się trzymał jak jemiołaŻywiciela mego, sioła. Świeciły mi różne zorze,Ta gasnąca i ta złota…A kto kiedy wiedzieć może,Jaka burza nim pomiotą? Poiły mnie różne zdroje,Jeden śmiercią, drugi mocą,A kto przyśni, choćby… Czytaj dalej
Kiedy widzisz skrę, co pryskaZ nakowadła i ogniska,Gdy dłoń widzisz z kielnią, z młotem,Jak nad głową śmiga hardo,Gdy na twarzy zlanej potemOdgadujesz dolę twardą,Uchyl czoła, synu miły, —Przed tym, co sie krwawo znoi.Lud i praca — to są siły —A… Czytaj dalej
Więc mi pokażcie drzewce owo stare.Ów szczątek wielkich, umarłych stuleci!Niech mnie dech świata młodości obleci,Niech wzniesie ku mnie szumiącą swą czarę. Na jak ogromnej ręki broń ta miarę!Kto ją z was dźwignie dziś, o wieku dzieci?Kto we łzach ze rdzy… Czytaj dalej
Mistrz prawdy, zawsze jest mistrzem bólu.A chwałą bólu, jest jego chwała.— Witaj mi, cierniem zraniony Królu!Po cierniach — ludzkość ciebie poznała. Gdybyś był zjawion w złotej obręczy,Co dyamentowe blaski rozżarza,Duch świata, co dziś przed tobą klęczy,Klęczałby, we łzach, u stóp… Czytaj dalej
…Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadziei… Słowacki Groby wy nasze, ojczyste groby, Wy życia pełne mogiły! Wy nie ołtarzem próżnej żałoby, Lecz twierdzą siły! Nie z jękiem marnym, nie z westchnieniami, Nie z pustym echem pacierzy, Ale z płonącym… Czytaj dalej
Na twej mi szacie daj kroplą być rosy:Nie iżbym w sobie odbiła niebiosy,Lecz abym drżąca, przed stopy twojemi.Łzą ubłagalną była dla tej ziemi!
