Jesienią

Jesienią, jesienią Sady się rumienią; Czerwone jabłuszka Pomiędzy zielenią. Czerwone jabłuszka, Złociste gruszeczki Świecą się jak gwiazdy Pomiędzy listeczki. — Pójdę ja się, pójdę Pokłonić jabłoni, Może mi jabłuszko W czapeczkę uroni! — Pójdę ja do gruszy, Nastawię fartuszka, Może… Czytaj dalej

Staszek w lesie

Słonko wielce dziś dopieka, Widzi Staszek las z daleka. Inny chłopiec, nie daj Boże, Przeląkłby się lasu może? Ale w Staszku mężna dusza! Sporym tedy krokiem rusza, I po chwili go nakrywa Starych dębów zieleń żywa. O jak cudnie tu… Czytaj dalej

Contra spem spero

Przeciw nadziei, co stoi na chmurze Łez, prędkim wichrom rzuciwszy kotwicę, I obrócony wzrok trzyma na burze I nawałnice, W niezgasłe gwiazdy ufam wśród zawiei Przeciw nadziei. Tak pieśniarz ślepy, gdy go noc otoczy, Choć wie, że rankiem nie wzejdzie… Czytaj dalej

Demon do poety

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Dam ci pić rozkosz, rozkosz nieskończoną Z mistycznej róży kielicha, Roztajemniczę bijące twe łono, Na pierś twą padnę żyjącą zasłoną,… Czytaj dalej

Duchu!

…Duchu! Nie przeklinaj zgołaSwych upadków, swojej winy,Bo to są stopnie drabiny,Po której ci się wznieść trzebaZ prochu ziemi, do słońc nieba…Jakób — pasterz śnić musi drogę dla Anioła.

Fala, w pyły rozbita

Fala, w pyły rozbita, Przez szklanne leci sita, Przepaść do dna odkryta… W powietrznym łodzi pędzie, Schylona przez krawędzie, Widzę, co jest i będzie… W świątyni mrocznej klęczę, Pęknięte gwiazd obręcze, Sczerniałe gasną tęcze… Przepaść w niebo rzucona, Rozwiązane brzemiona,… Czytaj dalej

Gdzie jest mój dom?

Gdzie jest mój dom? – Czym tam, gdzie marzeń roje Budują świat z mgły ułud, z pieśni czaru, Gdzie lube sny kołyszą serce moje, Gdzie poi mnie szumiący zdrój nektaru? Czy tam, gdzie czyn w żelaznej ma prawicy Pochodnię zórz… Czytaj dalej

I groby umrzeć mogą

I groby umrzeć mogą. I śmierć samaŚmiercią zabita być może…Oto kamienne łoże,Sarkofag pusty, rozchylona brama,Przez którą wiew ten, co leci od wiekaTchnieniem ciszy, hukiem gromu,Wywiał prochy człowiekaZ tego, gdzie wiecznym prochem leżeć mniemał – domu. I groby ożyć mogą. I… Czytaj dalej

Jak mi smutno!

Ach! jak mi smutno być, jak fala drżąca,Która, w namiętnych uniesień zapędzie,Srebrną pierś swoją o ziemię roztrąca,I łamie skrzydła łabędzie…W każdym porywie czuć całą istotą,Jak szklane kręgi powietrza mnie gniotą,I tkwić w materyi władzami wszystkiemi,Jak niewolnica spętana łańcuchem,I wiecznie ciężyć… Czytaj dalej

Jestże pewnym?

Jeśli chcesz, droga, bym zapomniał ciebie,To pogaś pierwej te gwiazdy na niebie,Które świeciły nam w noce majowe…To, jako lampę wytloną nad ranem,Zdmuchnij ten księżyc z licem zadumanemI rozsyp z rosą blaski jego płowe…To przed jutrzenką wstań, biała, z pościeliI zagaś… Czytaj dalej