Gdzie jest ten grzmot wiosenny i gdzie jest ta burza,Co wstrząśnie twe doliny i twoje podgórza,O ziemio! Gdzie są te błyskawice, co rozświecą ciemnieDni przyszłych, których brzasku świat czeka daremnie,O ziemio! Gdzie nawałność,co przejdzie po tobie wichramiI zetrze z ciebie… Czytaj dalej
Padam do nóżek pani… — O, panna Florentyna! — Ciii… proszę pani, ciii!… Bo to właśnie stróż z naszej kamienicy tam stoi… — Więc cóż!… — Co tam, proszę pani, ma kto wiedzieć, że ja panna! — A cóż to… Czytaj dalej
Gdyby pieśni brakło echa W żywej piersi brata, Dawno zgłuchłaby nam strzecha, Oniemiała chata… Pieśń jaskółcze gniazdo winie W bratniej domowinie… Pieśń tam rada pióra składa, Gdzie druhów gromada! Ni poklasku, ani cześci Nie chce na witanie: Ona — posiew… Czytaj dalej
Krainy ciche, krainy spokojne Przeszłam, gdzie rany milczeniem się goją, A teraz wracam w ten bój i w tę wojnę, Jaką duch wiedzie, jawiący treść swoją. Spocznienie było, a teraz są znojne Dnie. Więc się struny pod ręką mi boją… Czytaj dalej
Rozsypana perłami po wrzosach na łące, Rozbita w lotne cienie i w błyski mdlejące, Spadasz, nocy majowa, nad bezsenną skronią Chórem pieśni słowiczych i jaśminów wonią. Chceszże ty upojeniem uśpić mego ducha, Co w namiętnych porywach i żalach wybucha? Chceszże… Czytaj dalej
fragment Kiedy umiera poeta, nie czas jest mówić o śmierci. Czas jest, owszem, mówić wtedy o życiu, tym wielkim spadkobiercy wszystkiego, co wydał z siebie duch twórczy; czas mówić o niezniszczalnem dziedzictwie, o schedzie, którą naród bierze w czystem złocie… Czytaj dalej
O ty dniu radosny, O ty Trzeci Maju, Zapachniałeś kwieciem W całym polskim kraju. Zapachniałeś kwieciem Najsłodszej wonności: — Miłością Ojczyzny, I bratniej jedności.
Kto by to pomyślał, że nazwisko, które potem tak szeroko zasłynąć miało w dziedzinie poezji, usłyszę po raz pierwszy w kuchni z ust starej, sześć razy na tydzień pijanej kucharki. A przecież tak to było, i to z okazji stłuczonego… Czytaj dalej
Takich gródków, jak te nasze, Nie ma w całym świecie! — Niby gniazdo siedzi ptasze, Skryte w zieleń, w kwiecie, Niby gniazdo się rozlega Pieśnią i furkotem Aż do onej strugi brzega Tym powietrzem złotem. Dookoła gaje, pola I łężne… Czytaj dalej
Warszawo, Warszawo, ty czerwienny grodzie! Obrano cię niegdyś królową w narodzie. Nie obrano ciebie dla twojej urody, Jeno dla tej Wisły, dla tej Białej Wody… Jeno dla tej starej mazowieckiej ziemi, Co cię kołysała szumami leśnemi… Kołysała ciebie, do snu… Czytaj dalej
