W Faenzie dzwony biją, W Faenzie huczą dzwony… Jęk rośnie, jęk ogromny, Wzdłuż mętnych fal Montony. W Faenzie dzwony biją Do nocy od świtania, Aż w Forli huk ich słychać, Huk słychać i wołania. Żegnają ludzie czoła, Dziewczęta w szeptach… Czytaj dalej
… Gdy runą trzy ściany chaty,W niszczących burz huraganie,Wybij okienko na słońce,W jedynej, jaką masz, ścianie. Gdy scheda twoja tak marną,Że tylko grzędę masz ziemi,Nie sadź jej w wierzby płaczące,Lecz dębu zasadź w niej ziarno!
Hej śpiewaku! Hej ptakuZ zgubionego gdzieś szlaku,Od kurhanów, od mogił przybłędo!Brząknij w struny twe rdzawe,Wspomnij dawnych lat sławę,Młodzi słuchać zasiedl. Już my dawno nie mieliCzarodziejskiej kapeli,Co to na nią zgodliwie się składaBicie serca słuchaczy,Śpiew stepowy, junaczy,I łza, co z oczu… Czytaj dalej
Stary ratusz, w Awinionie,Na ratuszu stara wieża;Jacqucmard i jego żonaMłotkiem w stary dzwon uderza. Płyną dnie i lata płyną,Płynie, szumiąc, Rodan stary,Lecz od wieków w AwinionieNic widziano milszej pary. Jakikolwiek czas nad światem,Jakakolwiek dziejów doba,Jacquemard i jego żonaBiją raźno w… Czytaj dalej
Śniło mi się na zorzę,Na samutkie świtanie,Że przez wioskę szedł aniołW prostej, zgrzebnej sukmanie. A miał nogi on bose,Na koszuli – len szary,A okrutną niósł kosęI z grabliskiem do pary. Jak najtęższy dąb w lesie,Taką ci miał urodę,I zahuczał jak… Czytaj dalej
Brzęczą kosy w łące,Brzęczą, pobrzękują,Kosiarze się śpieszą,Bo południe czują.Uwijaj się raźno,Ostra moja koso!Nim wysieczem po las,Obiad nam przyniosą.Pot otrzemy z czoła,A zaś z kosy trawę,Zasiądziem pod grusząCienistą murawę.A tu słonko patrzyNa naszą robotęI otwiera z dziwuSwoje oczy złote.
Słowy mnie swymi namaścił z daleka, Jakoby święte wylawszy oliwy Na czoło moje, ten pieśniarz, co czeka, Oparty o swój kij pątniczy, krzywy, Aż łódź tułacza odbije się z brzega Do ostatniego, cichego noclega. A sam, pośpieszny będąc w drogi… Czytaj dalej
Z proroków owych daj mi być pobitych, Nad których śmiercią klaskają kramarze, I upominki do rąk swych niesytych Ślą jedni drugim w radosnym podarze I w dobrej myśli, iż oto ustało Słowo, trapiące ich duszę ospałą. O nie dlatego, iż… Czytaj dalej
Na gotyckiej tumu szybie,Gdzie się łamią barwy tęczy,Biały starzec tron zasiada,A królowa cudna klęczy. Starzec Klemens ma na imięI jest szóstym tego miana;Zaś Joanna z NeapoluJest królowa młodociana. Starzec rękę wyciągniętąZ trzosem pełnym złota trzyma,A pergamin zaś królowaZ spuszczonymi w… Czytaj dalej
Odszedł od nas święty Pański! Jeszcze blaski za nim wieją, Jeszcze dźwięczy pieśń anielska… Odszedł z wiarą i z nadzieją! Miłość — tę zostawił z nami, Wierny ludziom, wierny ziemi… — Odszedł od nas święty Pański Ścieżynami gwiaździstemi. Gdzie odchodzą… Czytaj dalej
