Co nam zdrady! — jest u nas kolumna w Warszawie, Na której usiadają podróżne żurawie Spotkawszy jej liściane czoło wśród obłoka; Taka zapraszająca i taka wysoka. Za tą kolumną, we mgły tęczowe ubrana, Stoi trójca świecących wież Świętego Jana; Dalej… Czytaj dalej
Wiesz, Panie, iżem zbiegał świat szeroki Szukając jednej prawdy człowiekowi, Śród tęcz chodziłem skalnych — przez obłoki, I rzekłem: „Wola ich nie zastanowi, „Człowiek nie wyrwie piorunu z chmurzycy, Lecących niby stadami srebrnemi Gwiazd nie zatrzyma — ani z błyskawicy… Czytaj dalej
A przechodząc dalej, ujrzeli wiele ludzi bladych i umęczonych, których imiona wiadome są w ojczyźnie.I przyszli nad jezioro podziemne, i postępowali brzegami ciemnej wody, która się nie ruszała, a złota była gdzieniegdzie od światła kagańców.I rzekł Szaman: Jestże to morze… Czytaj dalej
Za panowania króla StanisławaMięszkał ubogi szlachcic na Podolu;Wysoko potém go wyniosła sława;Szczęścia miał mało w życiu, więcéj bolu;Albowiem była to epoka krwawaI kraj był cały na rumaku, w polu;Łany, ogrody leżały odłogiem,Zaraza stała u domu za progiem. Maurycy Kaźmierz Zbigniew… Czytaj dalej
Scena I Sala w zamku LECHA. LECH i SYGOŃ. LECH Poznałeś teraz Wenedów, Sygonie? Wiesz, jak ciskają od oka toporem? W uszach mi dzwoni okropne żelazo; Ażem był jęknął trwogą zadławiony, Gdy nad Derwida głową zobaczyłem Drzazgi z żelaza rozsypane… Czytaj dalej
SCENA I Sala oświecona jak na bal.WOJEWODA, ZBIGNIEW, potem KASZTELANOWA WOJEWODA A przy moździerzach trzymać zapalone lonty. — Waść mi, panie Zbigniewie synu, zajrzyj w kąty, Czy wszystko jak potrzeba na królewskie gody. do wchodzącej KASZTELANOWEJ Mościa kasztelanowo, mam wielkie… Czytaj dalej
Bóg duch, innego zwać nie będziecie W nieszczęściu waszym, o bracia moi. Duch Syn — objawion formą na świecie, W gwiazdach — w miesiącach i w słońcach stoi, A w nim Miłości duch — Duch Święty, Przemienion w róże i… Czytaj dalej
MNICHA i ARABA I znowu ciebie ziemia przywołuje stara, Z kolumbijskiej krainy, z grobu Boliwara; Z nowych światów żadnemu nie uległych panu, Gdzie pył tronów nie spada jako proch wulkanu, I nie pokrywa grodów — ani grom tronowy Szuka pomiędzy… Czytaj dalej
CHÓRGóry się ozłociły — szafiry mórz ciemnieją. GŁOSElijasz! Elijasz! CHÓRFale wstały. Od ziemi wiatr i koguty pieją. GŁOSIzrael! Izrael! CHÓRMiesiąc jak ogień stoi na czarnym oceanie. GŁOSIzak! Izak! CHÓRKorab na dalekościach wre na rozognionej pijanie. GŁOSSamuelu! CHÓRKorab, wieloryb świata, z… Czytaj dalej
Oto zapusty, dalej kulikiem, Każdy wesoły, a każdy zbrojny, Jedzie na wojnę jak gdyby z wojny, Z szczękiem pałaszy, śmiechem i krzykiem. Dalej! kulika w przyjaciół chaty — Zbudzimy spiących, zabierzem z sobą. Nie trzeba wdziewać balowej szaty Ani okrywać… Czytaj dalej
