Pobyt Odyseusza u Feaków Ledwo rumianopalca rankiem błysła Zorza,Święta moc Alkinoja porwała się z łoża.Wstał i Odysej, grodów burzyciel on gracki,I obaj z Alkinojem szli na plac feackiW niewielkiej od okrętów leżący oddali;Tam na gładkich kamieniach obaj posiadali…A gdy już… Czytaj dalej
Pojednanie Hermejas, bóg Kylleny396, przypadł rączym lotemZwoływać duchy gachów. Miał on lśniącą złotemW ręku laskę; niech dotknie nią śmiertelnych ludzi,Kogo chce snem morzy albo ze snu zbudzi.Tą laską spędził dusze, z szmerem się porwały;Podobnie nietoperze w norach świętej skały,Byle jeden… Czytaj dalej
Opowiadania u Alkinoosa.Przygoda z Kyklopem Na to przemądry Odys rzekł mu: »O Alkinie!Potężny, najsławniejszy królu w tej krainie!Zaprawdę pieśń ta serce do głębi przeszywa,I ten pieśniarz cudownie, ni bóg jaki, śpiéwa.Do wielkich też rozkoszy życia ja to liczę,Gdy u ludu… Czytaj dalej
Przygody u Ajola, Lajstrygonów, Kirki »Przybywamy do wyspy Ajolii[1], zagnaniWiatrem. Syn Hippodata, Ajol[2] mieszkał na niéj.Był to przyjaciel bogów i od nich kochany.Pływającą tę wyspę strzegą w okręż[3] ścianySpiżowych wałów, nie mniej i pobrzeżne skały.Dzieci miał on dwanaście, które się… Czytaj dalej
U zmarłych (Nékyja) »Przybywszy nad brzeg morza łódź tam zostawionąSpychamy najpierw z brzegu w boską otchłań słoną.Maszt dźwignion już białymi odął się żaglami,Więc owce na łódź bierzem, a nareszcie samiWsiadamy; zasmuceni lejem łzy żałoby.Wtem od lądu na okręt nasz błękitnodziobyKirka… Czytaj dalej
Syreny, Skylla i Charybda, bydło Heliosa »Skoro okręt nasz prądy oceanu minąłI na bezkresny przestwór wód morskich wypłynął,Pędzim ku wyspie Ajai, gdzie Eos się rodzi,Gdzie mieszka z swym orszakiem i gdzie Helios wschodzi;A stanąwszy u brzegu przy piaszczystej ławie,Wysiadamy z… Czytaj dalej
Odyseusz odpływa od Feaków i przybywa do Itaki Tak opowiadał Odys. Słodkie zachwycenieOniemiło siedzące w izbie zgromadzenie;Li Alkinoj głos zabrał i rzekł tymi słowy:»Jeśliś raz nogą wstąpił w zamek mój spiżowy,Tuszę, że już nieszczęście nie dojmie ci chłostą,Bez burz groźnych… Czytaj dalej
Odyseusz u Eumajosa Odysej od przystani piął się ścieżką w góręPrzez wyżyny lesiste, aż do miejsca, któreWskazała mu Atena, gdzie ów pastuch siedzi,Dbalszy o pańskie dobro niż reszta gawiedzi.Zastał go, jak na progu siedział wśród zagrody,Która tu zbudowana dla trzodnej… Czytaj dalej
Telemach przybywa do Eumajosa Poszła Pallas-Atene w gród Lakedajmony,Kędy syn Odyseja siedział zabawiony,Naglić go, bo mu do dom wracać wielka pora.Zastała Telemacha, jak z synem NestoraSpali obaj w przysionkach Menela teremu.Li Pejsistrat wczasowi poddał się sennemu,Bo Telemach już nie spał.… Czytaj dalej
Telemach rozpoznaje Odyseusza Odys wstał z Eumajosem o porannej chwili,Przy ogniu roznieconym strawę przyrządziliI pasterzy wysłali z trzódmi na pastwiska;A wtem nadszedł Telemach. Zawsze czujne psiskaŁaszą się, nie szczekając. Nie uszło to wzrokuOdysa; słyszał także chód męskiego kroku.Więc się lotnymi… Czytaj dalej
