Miłości wszystko równo
Nie dba miłość na świecie o wysokie stany, O wielkie majętności, o ród zawołany. Fraszka u niej posagi z wyprawą gotową I król sielankę lubi, sielanin królową.
Daniel Naborowski
Cnota grunt wszystkiemu
Fraszka wszytko na świecie, fraszka z każdej strony! Nic to, choć ty masz pałac kosztem wystawiony; Nic to, że stół zastawiasz hojnie półmiskami; Nic to, żeć złoto, srebro leży gromadami; Nic to, że gładka żona i domu zacnego; Nic to,… Czytaj dalej
Na oczy królewny angielskiej…
Twe oczy, skąd Kupido na wsze ziemskie kraje, Córo możnego króla, harde prawa daje, Nie oczy, lecz pochodnie dwie nielitościwe, Które palą na popiół serca nieszczęśliwe. Nie pochodnie, lecz gwiazdy, których jasne zorze Błagają nagłym wiatrem rozgniewane morze. Nie gwiazdy,… Czytaj dalej
Do Aleksandry
Ma śliczna Aleksandro, gdybym, świat miał w mocy, Krwawy uraz na sercu nosząc we dnie, w nocy, Dałbym ci go w zakładzie serce okupując, Lecz, nędznik, rozgniewane niebo na się czując, I to, co mam, na ołtarz twój niosę z… Czytaj dalej
Na p. Ciołka
Ciołek chcąc być małżonkiem udał się do wdowy, Ale na pierwszym wstępie miał respons takowy: „W domu moim na obiad zjedzą wołu cało, A ciołka by mi ledwie na śniadanie stało.” Ciołek niewiele myśląc: „Pani miłościwa, I z ciołka –… Czytaj dalej
Do Anny
Do Anny Z czasem wszytko przemija, z czasem bieżą lata, Z czasem państw koniec idzie, z czasem tego świata. Za czasem stawa dowcip i rozum niszczeje, Z czasem gładkość, uroda, udatność wiotszeje. Z czasem kwitnące łąki krasy ostradają, Z czasem… Czytaj dalej
Na toż
Dzień jeden drugi goni i potem zostawa Tam, skąd wiek wszytkokrotny odwrotu nie dawa. Żaden dzień i godzina bez szkody nie bywa Człowieku, który ze dniem zarówno upływa. Karmia byt nasz godziny, która leci snadnie; Więcej się ten nie wraca,… Czytaj dalej
Do Kupidyna o tejże
Okrutny bisurmańcze, Kupido zuchwały, Upatrując tych ślicznych oczu wzrok wspaniały Widzę, żeś się w nich koszem warownym położył, Byś się z nich nad mym sercem swym zagonem srożył. Uczyń cud, o Kupido, cud niewysłowiony: We mnie się koszem połóż, do… Czytaj dalej
Omnia, si perdas famam etc.
Fama za nic nie stoi, gdy nie masz pieniędzy, Żaden nie da szeląga, byś był sto lat w nędzy. Perdas to marne słówko; servare potrzeba, By nie przyszło na starość żebrać sztuki chleba, Bo omnia straciwszy żaden nie ratuje, Ba,… Czytaj dalej
Do jednej
Jeśli to prawda, że kto rano wstaje, Temu też szczęścia więcej Pan Bóg daje, Świt by mię budził, bym za swe niespania Mógł przyjść, me serce, do twego kochania.
