Po balu

1 Na posadzkę zapustnej sceny, Gdzie tańcowało-było wiele mask, Patrzyłem sam, jak wśród areny, Podziwiając raz słońca pierwo-brzask 2 I na jasnej woskiem zwierzchni szyb Kreślone obuwiem lekkim kręgi – Czarodziejskich jakoby pisań tryb Z ziemi do mnie mówił, jak… Czytaj dalej

Sieroty

Czy widziałeś sieroty, co w nabrzmiałym oku Gwałtem budzą wesołość, a ta, wysilona, Na chwilę tylko błyśnie i po chwili kona, Zanurzając się w łoże chmurnego obłoku? Biedne dzieci! szczęśliwe, jeśli przy nich czasem Ktoś o zmarłych rodzicach napomknie nawiasem,… Czytaj dalej

Towarzystwu Historycznemu karta dziejów

Mimo armaty Twoje, i mordy, i panik, Królu! Tyś nie jest żaden Cezar ni Germanik, Ani Karol (choć bliższy z brandenburskim domem). Tyś Pan Pruski, z dowcipnym sobie ekonomem Podskrobawszy w Archiwach, zatarłszy w Kronice, Szukający, jak? komu? oszwabić granice.… Czytaj dalej

Wspomnienie – (Norwid)

O! miło jest patrzeć i dumać o świcie. Gdy rosa po krzewach szeleści taktami, A powiew okienkiem, jak anioł skrzydłami. Do chaty wonności nagarnia obficie. I gołąb pod strzecha, różowy swój dziobek Za pióra bieluchne zatknąwszy, spoczywa, I dzielny butany,… Czytaj dalej

Mistycyzm

1 Mistyk? jest błędnym – pewno! Więc i mistycyzm nie istnieje? Tylko jest próżnią rzewną, Snem – nim roz-dnieje! 2 Góral? na Alpów szczycie Jeżeli się zabłąka w chmurę – Czy wątpi o jej bycie * * * * *… Czytaj dalej

Milczenie – Część pierwsza

I Czy śpiącego można przebudzić grzecznie?… Podobno, że nie: gdyby albowiem budziło się go upadkiem na twarz najlżejszego listka róży, jeszcze byłoby to tylko bardzo wykwintnie albo poetycko pomyślanym, lecz nie byłoby grzecznie, bo, końcem końców, trzeba śpiącemu przerwać snowania… Czytaj dalej

Milczenie – Część druga

DRUGA CZĘŚĆ, WŁAŚCIWA:GRAMATYCZNA, FILOZOFICZNA I EGZEGETYCZNAII Niech panowie gramatycy zechcą wytłumaczyć wszystkim lingwistom Europy i Ameryki, tudzież wszystkim osobom umiejętnym: jak się to zrobiło, że cała jedna część-mowy jest opuszczoną we wszystkich gramatykach języków wszystkich? Czy nie byłoby to z… Czytaj dalej

Pierścień Wielkiej Damy – Wstęp

Wstępy niektóre nastręczają mnie bezumyślną pamięć pewnego zdarzenia następującej osnowy: W miasteczku niejakim jeden księgarz, wywieszając ryciny Grandville’a do bajek Lafontaine’a, uwyraźnił takowe podpisami arcyczytelnymi – głosząc: lew znaczy potęgę, zając – obawę, kuropatwa – prostotę, lis – chytrość, żaba… Czytaj dalej

Pierścień Wielkiej Damy – Osoby

Hrabina Maria HARRYS (wdowa) MAK-YKS, daleki krewny jej męża MAGDALENA TOMIR, poufna Hrabiny Graf SZELIGA Sędzia KLEMENS DUREJKO KLEMENTYNA, żona Sędziego SALOME, odźwierna MAJSTER ogni-sztucznych KOMISARZ-POLICJI I STRAŻ STARY-SŁUGA NOWY-SŁUGA – SŁUŻĄCA PANIENKI Z PENSJI – GOŚCIE