Wolno mu jest – aż do robaczka
Schylać się, będąc człowiekiem:
Bo schodził on pierw do prostaczka,
Na równi będąc z swym wiekiem!
*
I jednym był – wśród wielu – wielu –
Nad pokoleniem włodarzy,
Co gwiazdę czcił pokoleń-celu
I błysk jej – na dzieciąt twarzy.
*
Dlatego lew, orzeł, wół i człowiek
Wspomną w nim – uprzedziciela:
Będzie jak Jan… (pustynią jest wiek
Oczekujący Zbawiciela!)
