botticelli

Z zawitą siadła głową, Jest matką, nie królową, To dziecię — syn, nie król… Za cały ród niewieści Piastunką jest boleści, Piastuje własny ból. Jej ręka opuszczona, Schyliły się ramiona Nad łonem jej wszech łon… Za całą dźwiga ziemię Poczęcia… Czytaj dalej →