Szukajmy dobra trwałego, prawdziwego i wspaniałego – głosi Seneka w myśl zasad stoickich. Stoicy zalecają życie zgodne z naturą człowieka i tylko takie uważają za szczęśliwe. Sądzą, że szczęście można osiągnąć jedynie wtedy, gdy dusza jest zdrowa i trwa w… Czytaj dalej
Cztery wieki ludzkości Najpierw nastał złoty wiek. Nie było w nim sądów. Ludzie nie znali broni i żyli bezpiecznie w pokoju. Ziemia sama rodziła, przez nikogo nie uprawiana. Ludzie zbierali owoce z drzew i leśnych krzewów i kwitła wieczna wiosna.… Czytaj dalej
Księga II. Pożar Troi. Opowiadanie Eneasza W czasie wieczornego snu ukazał się Eneaszowi smutny Hektor, który gorzko płakał. Był zupełnie taki jak wtedy, kiedy ciągnięto go w czarnym kurzu za rydwanem, skrwawionego i powiązanego sznurami. Jakżeż odmienny był od tego… Czytaj dalej
Wędrówka Eneasza. W tę straszną noc, kiedy Grecy wdarli się do Troi, Eneasz, zgodnie z wolą bogów, wymknął się z miasta z ojcem i synkiem (żona zginęła). Za miastem spotkał gromadę ocalałych ludzi. Zbudowali okręty i wypłynęli w morze. Zaczęły… Czytaj dalej
Przynieś wodę, wino i wieńce pełne kwiatów, abym mógł z Erosem stoczyć słodki bój na pięści. Piosenka wyrazem uroku życia; podmiot liryczny spędza mile czas z lirą i swoją dziewczyną, której śpiewa piosenkę, ukazywanie radości życia; poeta pisze wiersze biesiadne,… Czytaj dalej
Piękna to rzecz, gdy człowiek ginie za ojczyznę, walcząc za nią w pierwszym szeregu. Ten, kto porzuca swój kraj, staje się żebrakiem. Błąka się z rodzicami-staruszkami i maleńkimi dziećmi oraz żoną. Jest to los najgorszy ze wszystkich. Ludzie, do których… Czytaj dalej
Akt 1. Kapłani i młodzi ludzie przybywają do króla Edypa (który kiedyś, rozwiązawszy zagadkę Sfinksa, uwolnił Teby od niego) i błagają go, aby przybył im z pomocą, ponieważ miasto atakuje okrutna zaraza i ludzie masowo umierają. Edyp oznajmia, że boleje… Czytaj dalej
Król Kreon, nowy władca Teb, wydał zakaz grzebania ciała Polinej-kesa, jako zdrajcy ojczyzny. Eteokles, jej obrońca, został pochowany z należnymi honorami.Przeciwko decyzji Kreona buntuje się Antygoną, siostra poległych, i postanawia pogrzebać zwłoki brata, gdyż jeśli tego nie uczyni, nie tylko… Czytaj dalej
Dziesiąty rok mija od spalenia Troi, a dwudziesty odkąd Odys opuścił rodzinną wyspę Itakę. Jego syn, Telemach, którego ojciec zostawił małym dzieckiem, jest już dorosłym młodzieńcem. O rękę Penelopy, matki Telemacha a żony Odyseusza, ubiega się wielu zalotników, którzy wierząc,… Czytaj dalej
Inwokacja, bezpośredni zwrot autora we wstępie utworu do muzz prośbą o natchnienie(Gniew bogini, opiewaj Achilla, syna Peleusa Zgubę niosący i klęski nieprzeliczone Achajom), ukazanie losów bohaterów na tle ważnych, przełomowych wydarzeń, obiektywizm i zdystansowanie się autora wobec opisywanychwypadków, paralelizm; równoległość… Czytaj dalej
