Pierścień Wielkiej Damy – Akt I – Scena Pierwsza

Pod-dasze – wnętrze założone księgami – okna dają na zieloność, ale nieco są przysłonięte – ranek. MAK-YKSprzerywając czytanie Oto pierwszy promień, z tych, co rażą… Posuwa zasłonę w oknie. Jakby jedne były nam znajome,Drugie obce – i te szły w… Czytaj dalej

Pierścień Wielkiej Damy – Akt III – Scena Piąta

Urzędnik policji, straż i Sędzia wchodzą z salonu. URZĘDNIK Jeszcze tylko pan Mak-Yks i koniec… MAK-YKS Ja się rewidować nie pozwalam! SĘDZIA (Po nitce do kłębka dochodzimy…) MAK-YKS Słowo moje wystarczać powinno –Zwłaszcza że nie grałem… URZĘDNIK Pan, co więcej,Trzymałeś… Czytaj dalej

Quidam – Rozdział XI

XI Przez bramę miasta, przez winnic kwadraty, Furtki owiane w roślin aromaty, Którym bluszcz służy jak zwiewna zasłona, Strzegą zaś ręką nie sadzone kwiaty – Przechodzić trzeba do Mistrza Jazona. Nareszcie, skutkiem tej rozmaitości, Dziwniej niż prędzej, stoisz tuż przy… Czytaj dalej

Quidam – Rozdział XXVII

XXVII W podróżnym płaszczu, z ogoloną głową, Jako niewolnik lub człowiek ubogi, Mistrz Artemidor wchodził w Zofii progi, Postawę nie swą mając, raczej ową, W którą się rzeźbiarz stroi, kiedy bogi Przedstawiać każą mu śmiertelni ludzie, Hojni dość, nie dość… Czytaj dalej

Cywilizacja

I Znajomy mój młody uwagi mi robił, że żaglowym lepiej okrętem przepływać Oceanu przestrzeń. – Pozwoliłem mu mówić w tym przedmiocie i słuchałem go, oparłszy się kolanem o tłomoczek podróżny, a biodrami o ciosaną z kamienia poręcz wybrzeża portowego. Ale… Czytaj dalej

Buntowniki czyli stronnictwo wywrotu

1 Oni nie przyszli tu po łup bojowy, Niemowlęta biorąc na piki, Ożałobione tłukąc kolbą wdowy: To – buntowniki! 2 Oni sprawują rząd bez-osobiście, Miastem nieraz władną młodziki (!), A tłum, groźny, ich słucha uroczyście: To – buntowniki!… 3 Na… Czytaj dalej

Do mego brata Ludwika

Na pismo moje — garść obcego piasku, Na północ wiele, wiele rzucam myśli… Żeby ci posłać cały świat w obrazku I uogólnić, co się dniowo kré śli: To z ziemi, którą ujuczyłem głoski, Z onego pisma mało–większej wagi I z… Czytaj dalej

Duchów walka

Niech się podniesie na Zachodzie głowa, To zaraz wstęga na nią orderowa Znad Newy leci, jak meteor złoty; Niech na Północy serca gdzie połowa, Kruszyna serca, ciągłe wytrwa grzmoty, To nad Sekwanę wraz skieruje loty… – Tak długoż, długoż Przedwiecznego… Czytaj dalej

Italiam! Italiam!

1Pod latyńskich żagli cieniem,Myśli moja, płyń z aniołem,Płyń, jak kiedyś ja płynąłem: Za wspomnieniem – płyń spomnieniem… 2Dookoła morze – morze –Jak błękitu strop bez końca:O! przejasne – pełne słońca – Łodzi! wioseł!… szczęść ci, Boże… 3Płyń – a nie… Czytaj dalej