Alkany – substytucja [podstawianie] z halogenami [fluorowce]
    H                    UV       H 
H-C-H  +  Cl-Cl    H-C-H  +  HCl    /  CH4 + Cl2  CH3Cl + HCl   
    H                              Cl                                       chlorometan
Alkeny, alkiny – addycja [przyłączanie, dodawanie]
                                     Br  Br
H-C=C-H  +  Br2    H-C-C-H    1,1,2,2-tetrabromo-etan
   Br  Br                         Br  Br
Addycja: •wodoru, •wody, •halogenowodoru, •halogenu
Alkeny, alkiny – Polimeryzacja [monomery  polimery]
H  H      H  H   kat.     H  H H  H
C=C  +  C=C    H-C-C-C=C       dimer etylenu
H  H      H  H            H  H      H
                                          IZOMERIA
                  Strukturalna                       Przestrzenna
ŁAŃCUCHOWA:          GEOMETRYCZNA:
CH3-CH2-CH2-CH3                       CIS                         TRANS
                     n-butan                 
CH3-CH-CH3                                             •   •       •   •
        CH3     izobutan
POŁOŻENIOWA:        H    H                      Cl    H 
•Podstawnika                              C = C                      C = C
    CH3-CH2-CH2-Cl                      Cl   Cl                      H    Cl
          1-chloropropan        cis1,2dichloroeten  trans1,2dichloroeten
    CH3-CH-CH3
             Cl  
          2-chloropropan    
•Wiązania
    CH2=CH-CH2-CH3
                      1-buten
    CH3-CH=CH-CH3
                      2-buten
Reguła Markovnikowa Atom wodoru przyłącza się do atomu węgla
bogatszego w wodór, a pozostałe atomy lub grupy atomów do atomu
węgla uboższego w wodór.
CH3-CH2-CH=CH2  +  HCl    CH3-CH2-CH-CH3
                                                                  Cl            2-chlorobutan
Nomenklatura: [Alifatyczne i ich halogenopochodne]
•Ustalić najdłuższy łańcuch węglowy danej cząsteczki, stanowiący
podstawę nazwy danego związku
•Ponumerować atomy węgla tak aby suma lokantów była jak
najmniejsza. Dla związków z wiązaniem wielokrotnym numerację
należy prowadzić tak aby lokanty określające położenie wiązania
wielokrotnego były jak najniższe.
•Wymienić podstawniki w kolejności alfabetycznej poprzedzając
je lokantami i przedrostkami odliczebnikowymi [di- tri- tetra-]. 
Jeżeli przy danym atomie węgla określony podstawnik występuje
np. dwukrotnie to w nazwie tego związku lokant należy również
wymienić dwukrotnie.
•Najpierw halogeny [brom, jod] potem alkilowe podstawniki [etyl, metyl]  
