A ci, co giną w boju, niechaj się nie smucą,
Że do nędzy swych ognisk i smutków nie wrócą.
Bo kiedy na boisku śmierć kosić ich będzie,
Życie wejdzie w ich domy, i w progu usiędzie.
A ci, co idą z boju, niechaj się nie cieszą,
Bo do nędzy żywota i smutku się spieszą.
Śmierć na boisku swoje stępiła narzędzie,
I wejdzie w dom zwycięzcy i ostrzyć je będzie.
